Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu - besyo@gelisim.edu.tr

Engellilerde Egzersiz ve Spor Bilimleri








 Atıcılık


1980’de yapılan paralimpik oyunlarından itibaren, atıcılık engellilere yönelik bir fonksiyonel klasifikasyon sistemi geliştirilmiştir. Bu sistem 1988 Seul Paralimpik Oyunları’nda ilk kez uygulanarak 5 sınıfın 3 bütünleştirilmiş sınıfa indirilmiştir, 1996 Atlanta Paralimpik Oyunları’na olan uygulanmasıyla geçerliliği ispatlanmıştır.


Tanım ve Kurallar

Atıcılık sporunun amacı nişan tahtasının merkez halkasına bir seri atışlar yapmaktır. Hedef 1’den 10’a kadar skor derecesi olan (merkez halka 10 puan) eş merkezli skor halkalarından oluşmaktadır. Finalde halkalar muhtemel en yüksek skor için tekrar bölünmektedir. Atıcılık yarışmaları 2 ana başlıkta toplanmaktadır; 3 mesafeden oluşan tabanca ve havalı tüfek yarışmaları. Kurallar mesafeye (10 m, 25 m, 50 m), silaha, hedefe, atış sayısına, atış pozisyonuna ve zaman sınırına bağlıdır. Sporcular, atış değerlerine göre puan kazanmaktadır.
Takımların amacı karşı takımın potasına atış yapmaktır. Tüm yarışmalar sıralama ve final bölümünden oluşmaktadır. Final yarışmalarında ki takım skorları, sıralama bölümünde elde edilen skora eklenmekte ve en yüksek puanı elde eden yarışmacı yarışmayı kazanmaktadır. 12 paralimpik atıcılık dalından 6’sı hem kadın hem erkeklere, 3’ü sadece kadınlara ve 3’ü sadece erkeklere özeldir.
 
Sınıflandırma (Klasifikasyon)

Atıcılık bireysel ya da takım olarak aynı yeteneklere sahip, değişik engel grubundaki sporcuların birlikte yarışabilmesine imkân tanıması açısından fonksiyonel bir klasifikasyon sistemi kullanmaktadır. Bireylerin engel durumlarına göre (gövde 28 işlevsellik derecesi, oturma esnasında denge, kas dayanıklılığı, üst ve alt kol hareketliliği) ve atıcılıkta gerekli yeteneklere bağlı olarak sporcular iki sınıfa ayrılmaktadır;
SH1, SH2. (Paralimpik müsabakalar sadece SH1 ve SH2 sınıflarını içermektedir.)

 SH1 ve SH2 arasındaki temel fark, SH2 sporcularının kolları için IPC şartnamesine uyarak destek kullanabilmeleridir. Tüfek ve tabanca yarışmacıları ise 2 ana sınıfa bölünmektedir; SH1: Atış desteğine ihtiyaç duymayan sporcuları, SH2: Kollarıyla ateşli silahın ağırlığını destekleyemeyecek durumdaki sporcuları içermektedir.